ການພັດທະນາທັກສະສໍາລັບອາຈານໃນສະພາບການຮຽນດິຈິຕອລ

ພາຍໃນສະພາບການຮຽນດິຈິຕອລ, ບົດບາດຂອງອາຈານຕ້ອງເປັນຜູ້ອອກແບບການສອນ, ແລະຜູ້ນຳເຄື່ອງມືເພື່ອສ້າງປະສິດທິພາບ. ບົດນີ້ຈະສະເຫຼີມກັບວິທີທີ່ອາຈານສາມາດພັດທະນາເພື່ອຮອງຮັບ remote ແລະ elearning, ສ້າງ virtualclassroom ທີ່ມີ engagement ສູງ, ແລະນໍາ assessment ແບບຂ່ອຍເພື່ອປັບ curriculum ໃຫ້ສໍາເລັດຈຸດປະສົງການຮຽນ.

remote ແລະ elearning

remote ແບບສອນແມ່ນການນຳເທັກໂນໂລຊີມາໃຊ້ໃນການສື່ສານກັບນັກຮຽນທີ່ຢູ່ທາງໄກ. elearning ປະກອບໄປດ້ວຍວັດຖຸດິຈິຕອລຫຼາຍປະເພດ ແລະວິທີສະມັກສະມາດໄດ້ທັງ synchronous ແລະ asynchronous. ອາຈານຄວນອອກແຜນການສອນທີ່ຊັດເຈນ, ກໍ່ແບບເນື້ອຫາແລະເລາະເວລາເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງນັກສຶກສາ.

virtualclassroom ແລະ videoconferencing

virtualclassroom ແລະ videoconferencing ເປັນເຄື່ອງມືທີ່ຊ່ວຍສ້າງການປະຕິບັດການສອນທີ່ເຫັນໄດ້. ອາຈານຄວນນໍາການໃຊ້ breakout rooms, screen sharing, ແລະເຄື່ອງມືອື່ນໆເພື່ອສ້າງການຮ່ວມງານ. ການອອກແບບຊັ້ນຮຽນໃນ virtualclassroom ຄວນຊ່ວຍເພີ່ມ engagement ແລະສ້າງຄວາມຮ່ວມມືລະດັບກວ້າງ.

pedagogy ແລະ interactivity

ການປັບປຸງ pedagogy ໃນດິຈິຕອລຄວນເປັນການເອີ້ນໃຊ້ວິທີທີ່ສ້າງ interactivity ເພື່ອຍືດມືການມີສ່ວນຮ່ວມ. ຕົວຢ່າງລວມມີການໃຫ້ຫນ້າທີ່, ການແບ່ງກຸ່ມແລະໃຊ້ການແຈ້ງຕອບຕວງເວລາ. ການແບ່ງເປັນສ່ວນຍ່ອຍແບບ microlearning ຊ່ວຍໃຫ້ນັກຮຽນຮັບສົກຜົນໄດ້ດີຂຶ້ນ.

assessment ແລະ analytics

assessment ໃນສະພາບດິຈິຕອລຄວນບວກຄວາມຄິດຄື Formative ແລະ Summative ແບບທີ່ມີລະບົບ. ອາຈານສາມາດນໍາ analytics ໄປໃຊ້ເພື່ອຕິດຕາມຄວາມຄື້ນໜ້າ, ວິເຄາະພຶດຕິກຳການຮຽນ, ແລະປັບການສອນເພື່ອຕອບສະໜອງຈຸດອ່ອນ.

curriculum, resources, synchronous/asynchronous, tutoring

ການອອກແບບ curriculum ໃນດິຈິຕອລຄວນທົດແທງກັບ resources ທີ່ຂອງສົມສົມ, ມີເນື້ອຫາທີ່ອ່ານງ່າຍ, ແລະແບ່ງປະສົບຮຽນເປັນສ່ວນຍ່ອຍເພື່ອ microlearning. ການສອນ synchronous ແລະ asynchronous ຄວນຖືກປັງປັນໃຫ້ເຂົ້າກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງນັກສຶກສາ, ແລະ tutoring ເປັນວິທີທີ່ຊ່ວຍເພີ່ມການສຶກສາສ່ວນບຸກຄົນ.

ສຸດທ້າຍ, ການພັດທະນາທັກສະສໍາລັບອາຈານໃນສະພາບການຮຽນດິຈິຕອລຕ້ອງການການປັບປຸງ pedagogy, ການໃຊ້ເທັກໂນໂລຊີແບບມີປະສິດທິພາບ, ແລະການນໍາຂໍ້ມູນ analytics ໄປໃຊ້ເພື່ອປັບແປງ curriculum ເພື່ອພັດທະນາການຮຽນໃນເປັນທີ່ສົມສົມພາບ.